استاندارد حسابداری شماره 4 – ذخایر ، بدهیهای احتمالی و داراییهای احتمالی
این استاندارد با عنوان ذخاير، بدهيهای احتمـالی و داراييهـای احتمـالی كـه در تاريخ تيرماه 1385 توسط مجمع عمومی سازمان حسابرسی تصويب شده اسـت جـايگزين استاندارد قبلی بـا عنـوان حـسابداری پيـشامدهای احتمـالی مـصوب 1379 ميشود و الزامات آن در مورد صورتهای مالی كه دوره مالی آنهـا از تـاريخ 1/1/1385 و بعد از آن شروع ميشود، لازم الاجراست.
اين تجديد نظر با هدف هماهنگی بيشتر با استانداردهای بـين المللـی حـسابداری و بهبـود استاندارد قبلی، انجام شده است.
هدف اين استاندارد اطمينان از بكارگيری معيارهای شناخت و مبانی اندازه گيـری مناسـب در مورد ذخاير، بدهيهای احتمالی و داراييهای احتمـالی و نيـز افـشای اطلاعـات كـافی
در يادداشـتهای توضـيحی بـراي درک بهتـر ماهيـت، زمـانبنـدی و مبلـغ آنهـا توسـط استفاده كنندگان صورتهای مالی ميباشد.