استاندارد حسابداری شماره 3 – درآمد عملیاتی
درآمد عبارت است از افزايش در حقوق صاحبان سرمايه بجز مواردی كـه بـه آورده صـاحبان سـرمايه مربـوط ميشود. مفهـوم درآمـد، هـر دو گـروه “ درآمـد عمليـاتی” و “ درآمـد غيرعمليـاتی” را در برميگيرد.
درآمـد عملياتی عبـارت از درآمدی است كـه از فعاليتهای اصلی و مستمر واحد تجاری حاصل ميگردد و با عناوين مختلفی از قبيل فروش، حق الزحمه، سود تضمين شده، سود سهام و حق امتياز مورد اشاره قرار ميگيرد.
مبحث اصلی در حسابداری درآمد عملياتی عمدتاً معطوف به تعيين زمان شـناخت درآمـد عملياتی است.
درآمد عملياتی زمانی شناسايی ميشود كه شواهد كافی مبني بر وقوع يـك جريان آتی ورودی منافع اقتصادی وجود داشته باشد (يعنی جريان منافع اقتصادی مرتبط با درآمد عملياتی به درون واحد تجاری محتمل باشـد) و ايـن منـافع را بتـوان بـه گونـه ای اتكاپذير اندازه گيری كرد.